Orhun Alp Harbili
Bundan 7-8 sene önceydi. Çok sevdiğim bir çocukluk arkadaşım vardı. Onunla NBA Live 2003 oynuyorduk. Zaten topu topu 8 yaşında falanız. Çok bilmiyoruz da oynamayı. Arkadaşım benden daha iyi oynuyordu joystick ile. O yüzden de ben klavyedeydim. Hiç unutmuyorum, ben Lakers’tım o da Miami. Benim takımım daha iyiydi bakılırsa; Shaq, Kobe’nin gençlik yılları Fisher vesaire ama dediğim gibi benden daha iyiydi ve yeniliyordum. Sonlara doğru, çocuğuz tabii bir de beni yeniyordu ve cozuttu biraz 😀 Fark kapandı son saniyeler belki de, tam hatırlayamıyorum. Shaq sayıdan sonra kenardan topu kullanacak. Ben de abarttım ‘S’ yerine (pas yerine) ‘D’y,e yani şuta bastım. Nasıl bir şansa artık, sayı oldu ve berabere bitti; uzatmalara gitti. Ben o gazla, sandalyede oturuyorum bir de kendimi oradan oraya atıyorum derken geriye doğru tam düşüyordum; elimde klavyeyle yere kapaklandım. O bana bakıyor gülüyor, ben kendi halime gülüyorum. Hala aklımda kalmış aradan bunca zaman sonra. Yazmak istedim anımı, umarım kazanırım.